Kontribut drejt rritjes së shkencës evropiane ishte kërkimi i
skolastikëve evropianë për dituri të reja, të cilat mund të gjendeshin
vetëm në mesin e myslimanëve posaçërisht në
Spanjën Islae dhe në
Sicili. Këta skolastikë përkthyen tekstet e reja shkencore dhe filozofike nga
gjuha arabe në
gjuhën latine.
Njëri nga përkthyesit më produktiv në Spanjë ishte
Zherardi nga Kremona i cili përktheu 87 libra nga arabishtja në latinisht, duke përfshirë: nga
Muhammad ibn Mūsā al-Khwārizmī librin
Algjebra dhe Almukabala, nga
Jabir ibn Aflah librin
Elementa astronomica,
[41] nga
al-Kindi librin
Në Optikë, nga
Ahmad ibn Muhammad ibn Kathīr al-Farghānī librin
Në Elementet e Astronomisë në Lëvizjet Qiellore, nga
al-Farabi librin
Klasifikimi i Shkencës,
[42] arritjet nga
al-Razi në alkiminë dhe mjekësinë Islame,
[43] arritjet nga
Thabit ibn Qurra dhe
Hunayn ibn Ishaq,
[44] si dhe arritjet nga
Arzachel,
Jabir ibn Aflah,
Banū Mūsā,
Abū Kāmil Shujā ibn Aslam,
Abu al-Qasim dhe
Ibn al-Haytham (duke përfshirë edhe Librin e Optikës).
[45]Punimet e tjera të përkthyera nga arabishtja në latinisht gjatë shekullin të XIII janë: arritjet nga
Muhammad ibn Jābir al-Harrānī al-Battānī dhe
Muhammad ibn Mūsā al-Khwārizmī,
[41] arritje e
Abu al-Qasim (duke përfshirë librin
al-Tasrif),
[46][45] nga
Muhammad al-Fazari librin
Great Sindhind (bazuar në
Surya Siddhanta, arritjet nga
Brahmagupta),
[47] arritjet nga
al-Razi dhe
Ibn Sina (duke përfshirë
Libri i Kurimit dhe
Kanuni i Mjekësisë),
[48], arritjet nga
Averroes,
[46] arritjet nga
Thabit ibn Qurra,
al-Farabi,
Ahmad ibn Muhammad ibn Kathīr al-Farghānī,
Hunayn ibn Ishaq dhe të nipit të tijë
Hubaysh ibn al-Hasan,
[49], arritjet nga
al-Kindi, nga
Abraham bar Hiyya librin
Liber embadorum, nga
Ibn Sarabi librin
De Simplicibus,
[46] arritjet nga
Qusta ibn Luqa,
[50], arritjet nga
Maslamah Ibn Ahmad al-Majriti,
Ja'far ibn Muhammad Abu Ma'shar al-Balkhi dhe
al-Ghazali,
[45] arritjet nga
Nur Ed-Din Al Betrugi duke përfshirë librin
Mbi Lëvizjet e Qiejve,
[51][43] nga
Ali ibn Abbas al-Majusi librin enciklopedik ,
Libri Komplet i Artit Mjekësor,
[43] nga
Abu Mashar librin
Hyrje në Astrologji,
[52] arritjet nga
Maimonides, Ibn Zezla (Byngezla),
Masawaiyh,
Serapion, al-Qifti, dhe Albe'thar.
[53] nga
Abū Kāmil Shujā ibn Aslam libri
Algjebra,
[41], arritjet e
Geberit në alkimi dhe
De Proprietatibus Elementorum, një libër arab mbi gjeologjinë shkruar nga
pseudo-Aristeli.
[43] Në fillim të shekullit XIII
Marku nga Toledo përktheu
Kur'anin si dhe arritje të ndyshme mjekësore Islame.
[54]Fibonacci prezantoi llogaritësin e parë komplet evropian të
sistemit numerik Hindu-Arabik nga
burimet arabe në librin e tij
Liber Abaci (
1202).
[43] Nga
Al-Khazini libri
Zij as-Sanjari u përkthye në
gjuhën greke nga
Gregory Choniades në shekullin e XIII dhe u studjua në
Perandorinë Bizanine.
[55] Përmirësimet astronomike ndaj modelit Ptolemeik të bëra nga
al-Battani,
Averroes,
Mo'ayyeduddin Urdi (Urdi lemma),
Nasīr al-Dīn al-Tūsī (
Tusi-couple) dhe
Ibn al-Shatir më vonë u adoptuan në
modelin heleocentrik Kopernikan. Ligji i gravitacionit nga
Al-Kindi (Alkindus) ndikoi në fizikanin
Robert Hookenë definimt e gravitetit celestial i cili më vonë inspiroi në definimin
e ligjit univerzal të gravitetit nga Isak Njutën. Librat nga
Abū al-Rayhān al-Bīrūnī,
Ta'rikh al-Hind dhe
Kitab al-qanun al-Mas’udi u përkthyen në latinisht si
Indica dhe
Canon Mas’udicus. Komenti nga
Ibn al-Nafis në pjsën e fundit nga libri i
Ibn Sinas Kanuni i Mjekësisë u përkthye në latinisht nga
Andrea Alpago,
(vdiq në vitin 1522) dhe u botua në Evropë në vitin
1547. Libri nga
Ibn al-Nafis,
Komente mbi Anatominë e Kanunit të Avicenës,
që fillimisht përshkruante qarkullimin pulmonar, gjithashtu mund të
jetë përkthyer në gjuhë latine dhe të jet bërë e qarkullueshme në
Evropë gjatë kohës së njëjtë dhe mund të ketë patur ndikim në
studjuesit
Michael Servetus dhe
Realdo Colombo.
[56] Përkthimi i arritjeve nga
Omar Khayyám në algjebër dhe gjeometri, më vonë ndikuan në zhvillimin e gjeometrisë jo eEuklidiane në Evropë gjatë shekullit të XVIII
[57][58] Libri nga
Ibn Tufail,
Hayy ibn Yaqdhan, u përkthye në gjuhën latine nga
Edward Pococke në vitin
1671 dhe në gjuhën angleze nga
Simon Ockley në vitin
1708 dhe u bë një nga librat më të rëndësishëm që lajmëroi Revolucionin Shkencor."
[59] Libri nga
Ibn al-Baitar,
Kitab al-Jami fi al-Adwiya al-Mufrada, gjithashtu kishte ndikim në Evropë pasi u përkthye në latinisht në vitin 1758.
[60]